Herinneringen en reflecties, vaak voelbaar geladen met mede-dogen. Hier is allesbehalve een hermetische dichter aan het woord. Je weet onmiddellijk waar hij het over heeft, het is dan alleen nog zaak de diepere lagen te ontdekken, maar ook dat gaat niet moeizaam, als de gevoelsregisters maar open staan.
Er is veel herkenning als ik zo kris-kras wat lees. Een hele reeks gedichten werden eerder al gepubliceerd in het tijd- schrift ‘Nynade’, (dezelfde uitgever) waarop ik geabonneerd ben. Hier en daar een gedicht ertussen gestrooid dat ik in eerdere bundels las, bv in ‘Alsof er iets van mij overbleef’. Ook tref ik poëzie aan die in de afgelopen jaren eens een plekje vond op Hernehim Cultuur als themagedicht of als actualiteitsgedicht. Een aantal mededichters wordt geëerd zoals die bewonderde Welshman, over wiens leven de dichter een biografie schreef: ‘Dylan Thomas’. Met het korte gedicht ‘Zwarte adem’ krijgt Cor Vaandrager zijn respect en de Vlaamse dichteres Iris Vandecasteele zal ontroerd zijn geraakt door ‘Een dag’, een afscheidsmoment voor lang, misschien zonder een weerzien. Karel Wasch wordt soms ook gevraagd door de Evangelische Omroep voor hun ochtendprogramma ‘dit is de dag’, waarin met diverse gasten over de actualiteit van het moment wordt gepraat. In die uitzending van amper anderhalf uur luistert er altijd een dichter mee, die aan het einde moet proberen in dichtvorm een reflectie te geven op hetgeen hij hoorde.
Het is dus ‘instant’ dichtwerk, en soms als zodanig ook wel herkenbaar. Het is riskant om zulk gelegenheidswerk ook in een verzamelbundel op te nemen, maar de dichter probeert wel een extra dimensie aan zijn samenvatting te geven.Ik wil er twee noemen: ‘Kredietcrisis’, dat ook op Hernehim Cultuur geplaatst werd als actualiteitsgedicht, evenals zijn cynische kijk op de machthebbers die van het ene ontwikkelingsland naar het volgende vliegen, waarbij onder- weg de copieuze diners nog naschudden in hun buiken: ‘Ontwikkeld verder’
